3 Ιουλίου 1935. Ο André-Gustave Citroën πεθαίνει στο Παρίσι, αφήνωντας πίσω του μια χρεοκοπημένη αυτοκινητοβιομηχανία.
Ο Citroën, μηχανολόγος και εφευρέτης, είχε ξεκινήσει τις επιχειρηματικές του δραστηριότητες στις αρχές του 20ου αιώνα, παράγωντας τα διπλά επικυκλικά γρανάζια που αργότερα έγιναν το σήμα της αυτοκινητοβιομηχανίας του. Κατά τη διάρκεια του Α' ΠΠ, και με τη χρηματοδότηση του Γαλλικού υπουργείου αμύνης, ίδρυσε ένα μεγάλο εργοστάσιο πυρομαχικών στην οδό Quai de Javel του Παρισίου. Η παραγωγικότητα του εργοστασίου ήταν υψηλή και η επιχείρηση εξαιρετικά κερδοφόρα, αλλά με το τέλος του πολέμου να πλησιάζει ο Citroën άρχισε να προγραμματίζει την επόμενη επιχειρηματική του κίνηση.Με δεδομένη την πλούσια εμπειρία του στο χώρο του αυτοκινήτου, και έχοντας επηρεαστεί βαθύτατα από το όραμα του Henry Ford για την κατασκευή προσιτών αυτοκινήτων προορισμένων για την εργατική τάξη, μετέτρεψε το εργοστάσιο του Quai de Javel σε αυτοκινητοβιομηχανία, εγκαθιστώντας την πρώτη γραμμή μαζικής παραγωγής αυτοκινήτων στην Ευρώπη.
Η νέα εταιρία ονομάστηκε Société Anonyme André Citroën, και η παραγωγή του πρώτου της μοντέλου, του 'Type A', ξεκίνησε το Μάιο του 1919.
Το 'Type A' είχε σχεδιαστεί από τον Jules Salomon με γνώμονες την απλότητα, την οικονομία και την αξιοπιστία. Ήταν καλύτερα εξοπλισμένο και μακράν φθηνότερο από τα ανταγωνιστικά μοντέλα, κάτι που διασφάλισε την εμπορική του επιτυχία. Τα μοντέλα που το διαδέχθηκαν ήταν εξίσου απλά και εξίσου επιτυχή, και ώς τα τέλη της δεκαετίας του '20 η Citroën είχε γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη αυτοκινητοβιομηχανία της Γαλλίας, ανταγωνιζόμενη επί ίσοις όροις την εταιρία του Louis Renault.
Μέρος της επιτυχίας οφειλόταν στην πρωτοπόρα και πολύπλευρη προσέγγιση του André Citroën στη διαφήμιση : από τη διάσημη φωτεινή επιγραφή στον πύργο του Άιφελ στις πλουσιοπάροχες δεξιώσεις στο εργοστάσιο, και από την έντονη παρουσία σε αγώνες και μαραθωνίους στην κατασκευή υπό κλίμακα μοντέλων για να θέλξει... μελλοντικούς πελάτες !
Αλλά η επιτυχία δε θα διαρκούσε για πολύ. Η οικονομική ύφεση του 1929 άρχισε να επηρεάζει τις πωλήσεις, αλλά η εταιρία υποτίμησε την κατάσταση και άρχισε να επενδύει τεράστια ποσά για την ανακαίνηση του εργοστασίου στο Quai de Javel.
Όταν η ανακαίνιση του εργοστασίου ολοκληρώθηκε, εν μέσω μαζικών απεργιών και καταποντισμού των πωλήσεων, η εταιρία αποφάσισε πως ο καλύτερος τρόπος να διαχειριστεί την κρίση ήταν να... συνεχίσει να ξοδεύει, εξελίσσοντας ένα νέο μοντέλο !!!
Το νέο μοντέλο σχεδιάστηκε σε χρόνο ρεκόρ από τις ομάδες του μηχανολόγου André Lefèbvre και του σχεδιαστή Flaminio Bertoni, και ενσωμάτωνε μηχανολογικές λύσεις που μόνο κοινότυπες δεν ήταν για τη δεκαετία του '30 : αυτοφερόμενο πλαίσιο, ανεξάρτητη εμπρός ανάρτηση, ράβδους στρέψης και στους τέσσερις τροχούς και -φυσικά- κίνηση στους εμπρός τροχούς, που έδωσε στο αυτοκίνητο και το όνομά του : Traction Avant !
Το αυτοκίνητο παρουσιάστηκε το 1934 και ήταν δεκαετίες μπροστά από τον ανταγωνισμό σε παθητική ασφάλεια, οδική συμπεριφορά και άνεση. Αλλά με δεδομένη την πληθώρα αντισυμβατικών τεχνικών λύσεων, τη βιαστική εξέλιξη του αυτοκινήτου και τους εξαιρετικά περιορισμένους πόρους της εταιρίας, δε θα πρέπει να μας εκπλήσσει το γεγονός πως το αυτοκίνητο ήταν αρχικά αναξιόπιστο, με αποτέλεσμα χαμηλές πωλήσεις.
Ήδη από το 1933, η εταιρία βρισκόταν σε άσχημη οικονομική κατάσταση και ήταν εξάρτημενη αποκλειστικά από τα παχυλά δάνεια που της παρείχαν οι αδελφοί Michelin. Η αρχική εμπορική αποτυχία της Traction Avant σήμανε το τέλος για την εταιρία, που κύρηξε χρεοκοπία το Δεκέμβριο του 1934.
Το 1935 Η διοίκηση της εταιρίας πέρασε στα χέρια του Édouard Michelin και ο André Citroën εξαναγκάστηκε σε παραίτηση. Λίγους μήνες αργότερα απεβίωσε σε ηλικία 57 ετών, πτωχός και πικραμένος από την επιχειρηματική του αποτυχία.
------------- Πάνος. Π. (31/7/2009, Μάλτα) -------------
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου