"Πάντα μου άρεσε να οδηγώ αυτοκίνητα. Θυμάμαι όταν ήμουν δεκατέσσερα, πήρα ένα αυτοκίνητο και το οδήγησα γύρω από το οικογενειακό κτήμα στο Grasse και ο πατέρας μου νόμιζε ότι κάποιος το είχε κλέψει. (...) Άρχισα μια προσπάθεια παροχής βοήθειας σε παιδιά, και αυτό σήμαινε ότι θα έπρεπε να μετακινούμαι μεταξύ Grasse και Grenoble. Αν και είχα ένα απλό Renault 4, ένιωθα ένα πολύ δυνατό αίσθημα ελευθερίας όταν οδηγούσα και προσπαθούσα πάντα να ξεπεράσω τον προηγούμενο χρόνο μου"!Κάπως έτσι έγινε η πρώτη επαφή της Michele Mouton με το αυτοκίνητο, της γυναίκας που κατάφερε να γράψει με χρυσά γράμματα το όνομά της στην ιστορία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλλυ... Η πρώτη της επαφή με τους αγώνες αυτοκινήτου έγινε όταν κάποιος φίλος της την κάλεσε να τον ακολουθήσει στις δοκιμές για το "Tour de Corse". Αργότερα η Michele Mouton αποφάσισε να πάρει μέρος στο ράλλυ Monte Carlo του 1973 ως συνοδηγός.Ο αγώνας αυτός όμως ματαιώθηκε λόγω σφοδρής χιονόπτωσης.
Σε αυτό το σημείο ο πατέρας της Michele "εισβάλλει" στην ιστορία παροτρίνοντας την να αφήσει τη θέση του συνοδηγού για αυτήν του οδηγού. "Είμαι βέβαιη ότι θα ήταν πολύ καλός οδηγός αγώνων αλλά δεν είχε ποτέ την ευκαιρία. Είδε το ενδιαφέρον μου και είπε ότι είτε έπρεπε να κάνουμε κάτι σωστά ή να μην το κάνουμε καθόλου. Ήταν αυτό που τον οδήγησε να μου αγοράσει μία Renault Alpine Berlinette. Αυτό ήταν ένα ιδανικό αυτο
κίνητο για να αντιμετωπίσω τον ανταγωνισμό."
Σε αυτό το σημείο ο πατέρας της Michele "εισβάλλει" στην ιστορία παροτρίνοντας την να αφήσει τη θέση του συνοδηγού για αυτήν του οδηγού. "Είμαι βέβαιη ότι θα ήταν πολύ καλός οδηγός αγώνων αλλά δεν είχε ποτέ την ευκαιρία. Είδε το ενδιαφέρον μου και είπε ότι είτε έπρεπε να κάνουμε κάτι σωστά ή να μην το κάνουμε καθόλου. Ήταν αυτό που τον οδήγησε να μου αγοράσει μία Renault Alpine Berlinette. Αυτό ήταν ένα ιδανικό αυτο
κίνητο για να αντιμετωπίσω τον ανταγωνισμό."
Ήταν η εποχή που η ομάδα της Renault κέρδιζε παντού. Ο πατέρας της άκουσε για το Paris-St.Raphael Ladies' Rally. Η θεωρία του ήταν ότι εάν η Michele μπορούσε να κερδίσει ενάντια σε άλλες γυναίκες θα ήταν έτοιμη για τον "έξω κόσμο". "Χωρίς να χάσει χρόνο με προώθησε και στο Tour de France. Η άποψή του ήταν ότι ξεκινώντας με κάτι δύσκολο μαθαίνεις πιο γρήγορα τις αληθινές σου δυνατότητες. Στον αγώνα ήμασταν όγδοοι στη γενική κατάταξη."
Τόσο το 1974 όσο και το 1975, η Michele ήταν πρώτη στο γαλλικό πρωτάθλημα, το 1976 κέρδισε το "Coupe des Dames" στο διάσημο Monte Carlo Rally.
Μια ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα της ήταν ο αγώνας της Ισπανίας (RACE) το 1977. Μέσω των επαφών με τη Εlf κανονίστηκε να οδηγήσει μία Porsche από την "Almeras Τeam". "Τον θυμάμαι πολύ καλά αυτόν τον αγώνα. Ο Sandro Munari, το μεγάλο αστέρι από την Ιταλία, ξεκινούσε από το νούμερο ένα, νούμερο δύο ήταν ο Ισπανός πρωτοπόρος Zanini κι εγώ ήμουν στο νούμερο τρία. Είχα πολύ μεγάλο ενθουσιασμό αλλά ήμασταν πολύ άσχημα προετοιμασμένοι. Δεν είχαμε αρκετά "service cars" για να μεταφέρουμε τα ελαστικά ώστε να μπορούμε να επιλέξουμε τα σωστά για κάθε στάδιο και έπρεπε να οδηγήσουμε τρεις υγρές ασφάλτινες ειδικές με slick ελαστικά"! "Πήγαμε χωρίς ασφάλτινα ελαστικά για τις ασφάλτινες ειδικές διαδρομές αλλά εξασφαλίσαμε ένα σετ τεσσάρων μεταχειρισμένων Michelen Nοra. Θα ήταν σημαντικό και μόνο το να τερματίσουμε τον αγώνα. Τελικά ήμασταν πρώτοι και οι δημοσιογράφοι "εμφανίστηκαν" για πρώτη φορά..."
Τόσο το 1974 όσο και το 1975, η Michele ήταν πρώτη στο γαλλικό πρωτάθλημα, το 1976 κέρδισε το "Coupe des Dames" στο διάσημο Monte Carlo Rally.
Μια ξεχωριστή στιγμή στην καριέρα της ήταν ο αγώνας της Ισπανίας (RACE) το 1977. Μέσω των επαφών με τη Εlf κανονίστηκε να οδηγήσει μία Porsche από την "Almeras Τeam". "Τον θυμάμαι πολύ καλά αυτόν τον αγώνα. Ο Sandro Munari, το μεγάλο αστέρι από την Ιταλία, ξεκινούσε από το νούμερο ένα, νούμερο δύο ήταν ο Ισπανός πρωτοπόρος Zanini κι εγώ ήμουν στο νούμερο τρία. Είχα πολύ μεγάλο ενθουσιασμό αλλά ήμασταν πολύ άσχημα προετοιμασμένοι. Δεν είχαμε αρκετά "service cars" για να μεταφέρουμε τα ελαστικά ώστε να μπορούμε να επιλέξουμε τα σωστά για κάθε στάδιο και έπρεπε να οδηγήσουμε τρεις υγρές ασφάλτινες ειδικές με slick ελαστικά"! "Πήγαμε χωρίς ασφάλτινα ελαστικά για τις ασφάλτινες ειδικές διαδρομές αλλά εξασφαλίσαμε ένα σετ τεσσάρων μεταχειρισμένων Michelen Nοra. Θα ήταν σημαντικό και μόνο το να τερματίσουμε τον αγώνα. Τελικά ήμασταν πρώτοι και οι δημοσιογράφοι "εμφανίστηκαν" για πρώτη φορά..."
Τα χρόνια της Audi και η νέα συνοδηγός
H Michele αγωνίστηκε για τρεις σεζόν με την Fiat Γαλλίας πριν να "μετακομίσει" στην Αudi το 1981 και θυμάται καλά τη μέρα που ο Walter Treser της ζήτησε να οδηγήσει για την γερμανική εταιρία. "Δεν του έδωσα απάντηση αμέσως, επειδή δεν ήξερα τι ήταν το Audi Quattro! Προσπάθησε να μου εξηγήσει. Η επόμενη ερώτηση που του έκανα ήταν γιατί μου το ζητάει, αν το ζητάει επειδή είμαι γυναίκα και μου είπε ναι." Η συμφωνία αυτή ήταν κάπως περίεργη, αφού οι περισσότεροι θα επέλεγαν έναν γερμανό οδηγό, αποδείχθηκε, όμως, πολύ επιτυχημένη για την Audi. Η επιτυχία της Michele και o "βολικός" της χαρακτήρας της χάρισαν πολύ μεγάλη υποστήριξη στη Γερμανία και την έκαναν εξαιρετικά δημοφιλή. Η συνεργασία με τη Fabrizia Pons προέκυψε επειδή η αρχική συνοδηγός της Mouton,η Annie Arrii, είχε οικογένεια και δεν μπορούσε να ταξιδεύει σε όλον τον κόσμο. Η Fabrizia είχε αρχίσει ως οδηγός αλλά έπειτα έ
γινε συνοδηγός, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από τη Michele. "Την ήξερα ήδη, και αφού συζητήθηκε η ιδέα, της τηλεφωνήσαμε, βρεθήκαμε μαζί και απολαύσαμε μια μακροχρόνια καριέρα. Ο πρώτος αγώνας που τρέξαμε μαζί ήταν στην Πορτογαλία το 1981. Είχε πολύ γέλιο όταν έπρεπε να διαβάσει τις σημειώσεις στα γαλλικά και εξακολουθούσε να προφέρει τη λέξη "droit" λάθος... Αλλά δουλέψαμε καλά απ'την αρχή." "Η πρώτη φορά που οδήγησα το Quattro ήταν σε έναν αγώνα στη Φινλανδία, στο Oulu, στο χιόνι. (...) Δεν θυμάμαι πολλά για το γεγονός γιατί ήμασταν πάρα πολύ συγκεντρωμένοι στην προσπάθειά μας!"
γινε συνοδηγός, το ακριβώς αντίθετο δηλαδή από τη Michele. "Την ήξερα ήδη, και αφού συζητήθηκε η ιδέα, της τηλεφωνήσαμε, βρεθήκαμε μαζί και απολαύσαμε μια μακροχρόνια καριέρα. Ο πρώτος αγώνας που τρέξαμε μαζί ήταν στην Πορτογαλία το 1981. Είχε πολύ γέλιο όταν έπρεπε να διαβάσει τις σημειώσεις στα γαλλικά και εξακολουθούσε να προφέρει τη λέξη "droit" λάθος... Αλλά δουλέψαμε καλά απ'την αρχή." "Η πρώτη φορά που οδήγησα το Quattro ήταν σε έναν αγώνα στη Φινλανδία, στο Oulu, στο χιόνι. (...) Δεν θυμάμαι πολλά για το γεγονός γιατί ήμασταν πάρα πολύ συγκεντρωμένοι στην προσπάθειά μας!"Η πιο όμορφη ανάμνηση της με το Audi
"Το SAN Remo το 1981 ήταν κάτι σημαντικό. Η πρώτη μου νίκη με την Audi και η πρώτη νίκη στο παγκόσμιο πρωτάθλημα. Ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα ότι μπορούσα να κερδίσω και για έναν οδηγό αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Θυμάμαι ακόμα όταν οι μηχανικοί μάζεψαν λουλούδια και μου τα έδωσαν στο τελευταίο service point."Το παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι γεμάτο από δύσκολους αγώνες και η Michele δεν τα πήγε ποτέ καλά στη Φινλανδία. "Είναι πολύ δύσκολα εκεί. Κάθε φορά πήγαινα για να μάθω. Στο σκι υπάρχει ένα ρητό "εάν δεν πέσεις κάτω, δε μαθαίνεις ποτέ". Τα ράλλυ όπως των 1000 λιμνών είναι πολύ δύσκολα και πολύ ειδικά. Από την άλλη, μου άρεσαν πολύ οι δρόμοι της Αγγλίας ειδικά όταν δεν έβρεχε!"
Τι λέει για την Ελλάδα και το Ακρόπολις
"Λατρεύω την Ελλάδα (...) Ο ήλιος,η θάλασσα, όλα αυτά τα μικρά χωριουδάκια που ξεφυτρώνουν από παντού, με τους ανθρώπους, τους γέρους κυρίως,που σου μιλάνε συνέχεια κι ας μην καταλαβαίνεις ούτε λέξη. Είναι,όμως, τόσο φιλικοί και δείχνουν τόσο χαρούμενοι που σε βλέπουν (...) Στην Ελλάδα, ακριβώς στην ειδική απέναντι απ'τα Μετέωρα (σ.σ. Περασμένα μεγαλεία...), είδα τους γονείς μου να τρομάζουν καθώς είχα βγει λίγο πιο έξω σε μια στροφή. Όμως, δεν είχαν φοβηθεί μήπως πάθω κάποιο ατύχημα, μήπως τραυματιστώ κ.λ.π. Φοβήθηκαν μήπως έχασα υπερβολικά πολύ χρόνο! Τελικά άδικα τρόμαξαν: σε εκείνη την ειδική ήμουν η ταχύτερη!" Ακόμη, η Michele Mouton θυμάται και διηγείται: "Υπήρξε όμως μια άλλη εικόνα από την Ελλάδα που δεν πρόκειται να ξεχάσω ποτέ. Δε θυμάμαι πια ακριβώς που συνέβη, αν ήταν στην τελευταία ή στην προτελευταία ειδική, δεν έχει, άλλωστε και τόση σημασία. Ήταν δυο ή τρεις μαυροφορεμένες γυναίκες στην άκρη του δρόμου και κουνούσαν τα χέρια τους προς το μέρος μας, φωνάζοντας λέξεις που δεν καταλαβαίναμε. Κρατούσαν λουλούδια, κόκκινα γαρύφαλλα. Τα έριξαν πάνω στο αυτοκίνητο. Μου ήρθε να βάλω τα κλάματα, ήταν τόσο όμορφο..."
Oι αγώνες μέσα από τους ανθρώπους τους...
"Συναντούσαμε διαρκώς ανθρώπους, ερχόμασταν σε επαφή με διαφορετικές νοοτροπίες, γνωρίζαμε "πραγματικούς" ανθρώπους . Τα ράλλυ είναι επίσης ένα σπορ όπου συναναστρέφεσαι με πολλά άτομα, συνοδηγό, μηχανικούς και άλλους."
Μερικοί άνθρωποι είναι πραγματικά ξεχωριστοί και για τη Michele Mouton τέτοιος ήταν ο Hannu Mikkola, ο team-mate της στην Audi. "Έχει εκείνο το σπάνιο χαρακτηριστικό να νοιάζεται για τους άλλους, όχι μόνο για τον εαυτό του. Όταν προηγούνταν στο Ακρόπολις, ήρθε σε 'μένα και μου είπε "αυτό που κάνεις είναι φανταστικό ". Τον συμπαθώ τόσο πολύ επειδή σέβεται αυτό που κάνουν οι άλλοι."
"Συνήθιζα να γελάω επειδή ο Hannu μου μιλούσε σαν να ήμουν τεχνικός και ξεχνούσε ότι δεν ήξερα τίποτα από μηχανολογικά. Ο Hannu ήταν ο πρώτος πραγματικά σπουδαίος άνθρωπος των ράλλυ που συνάντησα. 'Εχει αίσθηση του χιούμορ, είναι το είδος του ανθρώπου που μπορείς να αισθανθεσαι ίσος μαζί του."
Μερικοί άνθρωποι είναι πραγματικά ξεχωριστοί και για τη Michele Mouton τέτοιος ήταν ο Hannu Mikkola, ο team-mate της στην Audi. "Έχει εκείνο το σπάνιο χαρακτηριστικό να νοιάζεται για τους άλλους, όχι μόνο για τον εαυτό του. Όταν προηγούνταν στο Ακρόπολις, ήρθε σε 'μένα και μου είπε "αυτό που κάνεις είναι φανταστικό ". Τον συμπαθώ τόσο πολύ επειδή σέβεται αυτό που κάνουν οι άλλοι."
"Συνήθιζα να γελάω επειδή ο Hannu μου μιλούσε σαν να ήμουν τεχνικός και ξεχνούσε ότι δεν ήξερα τίποτα από μηχανολογικά. Ο Hannu ήταν ο πρώτος πραγματικά σπουδαίος άνθρωπος των ράλλυ που συνάντησα. 'Εχει αίσθηση του χιούμορ, είναι το είδος του ανθρώπου που μπορείς να αισθανθεσαι ίσος μαζί του."
Mια ιστορία από το Ακρόπολις του '81!
Αξίζει στο σημείο αυτό να αναφέρουμε και μια ιστορία που δεν έχει γίνει γνωστή στο ευρύ κοινό. Στο Ακρόπολις του '81 (ένα χρόνο πριν τη νίκη της Audi και της Mouton στη χώρα μας) τα Quattro οδηγούσαν και πάλι τον αγώνα,αλλά μετά το τέλος της πρώτης ημέρας ακυρώθηκαν για τε
χνική παρατυπία. Όπως θα θυμάστε τα Quattro είχαν εμπρός δύο τετράγωνα φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά. Στη θέση των δύο εσωτερικών,όμως,στο Ακρόπολις του '81 οι μηχανικοί επέλεξαν να τοποθετήσουν "πλαστικό κάλυμα". Και εδώ αρχίζει το περιστατικό να αποκτά ενδιαφέρον. Ο τότε τεχνικός έφορος του αγώνα, ο κ. Βερούτης, καθώς έκανε τον περίπατό του στο park ferme για τον τυπικό έλεγχο των αυτοκινήτων, άκουσε ένα απαλό "σφύριγμα" από την πλευρά των Quattro. Καθώς πλησίασε για να διαπιστώσει από που προέρχονταν ο ήχος αυτός, αντιλήφθηκε ότι τα "πλαστικά καλύματα" που προαναφέραμε δεν ήταν σταθερά. Με το απογευματινό αεράκι που φυσούσε εκείνη την ώρα μετατρέπονταν σε γρίλιες μέσα απ'τις οποίες μπορούσε να περνά ο αέρας και να ψύχει τον κινητήρα. Οι μηχανικοί της Audi,δηλαδή, είχαν δημιουργήσει μια κρυφή (και παράτυπη) εισαγωγή αέρα! Κατόπιν της καταγγελίας του κ. Βερούτη στους υπευθύνους του αγώνα, τα αυτοκίνητα της Audi ακυρώθηκαν, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να απολυθεί ο manager του αγωνιστικού προγράμματος της εταιρείας, ως υπεύθυνος για την αποτυχία. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι ο άνθρωπος αυτός όχι μόνο δεν "κράτησε κακία" στον Έλληνα τεχνικό έφορο που του "προκάλεσε" αυτό το κακό, αλλά αντίθετα, επιβραβεύοντας την παρατηρητικότητά του, του απέστειλε αναμνηστική μινιατούρα του επίμαχου μηχανισμού,η οποία και κοσμεί ως σήμερα το σαλόνι του κ. Βερούτη!
χνική παρατυπία. Όπως θα θυμάστε τα Quattro είχαν εμπρός δύο τετράγωνα φωτιστικά σώματα σε κάθε πλευρά. Στη θέση των δύο εσωτερικών,όμως,στο Ακρόπολις του '81 οι μηχανικοί επέλεξαν να τοποθετήσουν "πλαστικό κάλυμα". Και εδώ αρχίζει το περιστατικό να αποκτά ενδιαφέρον. Ο τότε τεχνικός έφορος του αγώνα, ο κ. Βερούτης, καθώς έκανε τον περίπατό του στο park ferme για τον τυπικό έλεγχο των αυτοκινήτων, άκουσε ένα απαλό "σφύριγμα" από την πλευρά των Quattro. Καθώς πλησίασε για να διαπιστώσει από που προέρχονταν ο ήχος αυτός, αντιλήφθηκε ότι τα "πλαστικά καλύματα" που προαναφέραμε δεν ήταν σταθερά. Με το απογευματινό αεράκι που φυσούσε εκείνη την ώρα μετατρέπονταν σε γρίλιες μέσα απ'τις οποίες μπορούσε να περνά ο αέρας και να ψύχει τον κινητήρα. Οι μηχανικοί της Audi,δηλαδή, είχαν δημιουργήσει μια κρυφή (και παράτυπη) εισαγωγή αέρα! Κατόπιν της καταγγελίας του κ. Βερούτη στους υπευθύνους του αγώνα, τα αυτοκίνητα της Audi ακυρώθηκαν, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να απολυθεί ο manager του αγωνιστικού προγράμματος της εταιρείας, ως υπεύθυνος για την αποτυχία. Το ακόμα πιο ενδιαφέρον, όμως, είναι ότι ο άνθρωπος αυτός όχι μόνο δεν "κράτησε κακία" στον Έλληνα τεχνικό έφορο που του "προκάλεσε" αυτό το κακό, αλλά αντίθετα, επιβραβεύοντας την παρατηρητικότητά του, του απέστειλε αναμνηστική μινιατούρα του επίμαχου μηχανισμού,η οποία και κοσμεί ως σήμερα το σαλόνι του κ. Βερούτη!
Aς δούμε μαζί τις σημαντικότερες -αγωνιστικές- στιγμές της Michele Mouton...
1973: Ξεκινά η αγωνιστική της καριέρα.
1974 & 1975: Κερδίζει δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα Γαλλίας.
1976: Κερδίζει το "Coupe des Dames" στο Monte Carlo Rally.
1981: Κάνει συμβόλαιο με την Αudi, ολοκληρώνει τη συνεργασία της με την Annie Arrii και συνεργάζεται πλέον με την Fabrizia Pons. Επίσης, αυτή τη χρονιά η Michele γίνεται η πρώτη (και η μόνη μέχρι σήμερα) γυναίκα που κερδίζει αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, με τη νίκη της στο San Remo.
1982: Κερδίζει στην Πορτογαλία, στη Βραζιλία και στο απαιτητικό Ακρόπολις και τερματίζει 2η στο πρωτάθλημα (πίσω από τον Walter Rohrl) χάνοντας τον τίτλο εξαιτίας ενός μηχανικού προβλήματος.
1985: Γίνεται η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το εντυπωσιακό όσο και επικίνδυνο Pike's Peak κάνοντας και ρεκόρ διαδρομής (11 λεπτά και 25.39 δευτερόλεπτα) .
1974 & 1975: Κερδίζει δύο συνεχόμενα πρωταθλήματα Γαλλίας.
1976: Κερδίζει το "Coupe des Dames" στο Monte Carlo Rally.
1981: Κάνει συμβόλαιο με την Αudi, ολοκληρώνει τη συνεργασία της με την Annie Arrii και συνεργάζεται πλέον με την Fabrizia Pons. Επίσης, αυτή τη χρονιά η Michele γίνεται η πρώτη (και η μόνη μέχρι σήμερα) γυναίκα που κερδίζει αγώνα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος, με τη νίκη της στο San Remo.
1982: Κερδίζει στην Πορτογαλία, στη Βραζιλία και στο απαιτητικό Ακρόπολις και τερματίζει 2η στο πρωτάθλημα (πίσω από τον Walter Rohrl) χάνοντας τον τίτλο εξαιτίας ενός μηχανικού προβλήματος.
1985: Γίνεται η πρώτη γυναίκα που κερδίζει το εντυπωσιακό όσο και επικίνδυνο Pike's Peak κάνοντας και ρεκόρ διαδρομής (11 λεπτά και 25.39 δευτερόλεπτα) .
Η Michele Mouton σήμερα δε συμμετέχει στους αγώνες του WRC, εξακολουθεί, όμως, να βρίσκεται μέσα στο σπορ, αφού είναι αυτή που ξεκίνησε και διοργανώνει κάθε χρόνο τον "αγώνα των πρωταθλητών", έναν αγώνα που πραγματοποιείται στη μνήμη του Xένρι Τοϊβόνεν που έχασε τη ζωή του (όπως, δυστυχώς, και ο συνοδηγός του, ο Σέρτζιο Κρέστο) το 1986 στην Κορσική, όταν έχασε τον έλεγχο της Lancia S4 που οδηγούσε.
----- Νεκτάριος-Λ Α (7/3/2006)-----
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου